Czekając, kiedy wzejdzie wigilijna gwiazda
Do wpół zmarzniętej szyby przywarł chłopiec mały.
Patrzył - zimowe ptaki wracały do gniazda,
Jakby tego wieczoru też świętować chciały.
Niegdyś gwiazda z Betlejem mędrców prowadziła,
Dziś znak daje, by zasiąść do świętej wieczerzy,
By biel opłatka ludzkie waśnie pogodziła,
A w sercu znów zamieszkał Ten, co "w żłobie leży".
Chwila jedna! Przy tobie nikną odległości,
Co szare - zmienia się w odświętne, tajemnicze.
Daj nam więcej dni takich, spragnionych miłości,
Niech świat przy żłóbku Twoim odmienia oblicze."
(o. Franciszek Czarnowski)
Niech się
weseli święty, bo bliski jest zwycięstwa;
niech się raduje grzesznik, bo dane jest mu
przebaczenie.
Niech powróci do życia poganin, bo do życia
jest powołany.
W małym Świętym Dziecku Bóg daje nam
zbawienie.
Niech Gwiazda Betlejemska zwiastuje nam,
w sercu na nowo tę dobrą nowinę,
niech się rozraduje serce i uwierzy Jezusowi,
niech się
umocni nadzieją na cały Nowy Rok!
Życzy:
KSM Adamów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz